Het is alsof de Amsterdamse werf van de Alblasserdamse Gebroeders von Lindern nooit heeft bestaan

21 december 2016 door Hennie van der Zouw
Het is alsof de Amsterdamse werf van de Alblasserdamse Gebroeders von Lindern nooit heeft bestaan


Bent u als Alblasserdammer wel eens in het Amsterdamse Filmmuseum Eye geweest? Zo ja dan heeft u op voormalig Alblasserdamse grond gelopen…… “Hoe kan dat,” zult u zich afvragen? Welnu, dat komt aan het eind van dit verhaal wel naar boven, eerst wat anders.

Onlangs legde een zekere R. v. S. die als secretaris verbonden is aan de Stichting NDSM-Herleeft te Amsterdam, contact met mij. Hij vertelde het volgende:

“Wij houden ons als bestuur en werkgroep primair bezig met de geschiedenis van de Nederlandsche Dok en Scheepsbouw Maatschappij te Amsterdam. De NDSM is in 1946, net na de Tweede Wereldoorlog dus, ontstaan uit een fusie tussen de Nederlandsch Scheepsbouw Maatschappij (NSM-1894) en de Nederlandsche Dok Maatschappij (NDM-1920).

De NSM is in 1894 opgericht op een van de oostelijke eilanden in Amsterdam Oost, op de plek waar veel eerder de werf van de Amsterdamse kamer van de VOC was gevestigd.”

Zoals u van mij gewend bent gaan we 1894 even in historisch perspectief plaatsen: Het was het jaar van de oprichting van het Internationaal Olympisch Comité, dit gebeurde officieel op 23 juni. Op 25 juni van dat jaar werd in een open rijtuig op weg naar de tentoonstelling van Lyon de Franse president Carnot door de Italiaanse anarchist Caserio doodgestoken. Otto Lilienthal vindt het zweefvliegtuig uit. Op 26 oktober van dat jaar plaatst de ANWB de eerste wegwijzers langs de route Rotterdam-Utrecht. Ze zijn van hout, en verdwijnen al snel in kachels en fornuizen. De allereerste dieselmotor loopt voor de periode van één minuut. Op 22 december, bij een geweldige storm, die een ramp betekent voor Scheveningen, gaan 25 vissersschepen verloren. De Scheveningse vissers dringen aan op de aanleg van een haven.

“Na de eerste wereldoorlog is de NSM werf vanwege logistieke en infrastructurele noodzaak naar, zoals ze dit in Amsterdam noemen, de overkant verhuisd. De overkant van het IJ wel te verstaan in de pas aangelegde Noorder IJ polder. Daar is de nieuwe werf van de NSM opnieuw opgebouwd in dezelfde tijd dat ook buurman NDM zich aldaar vestigde.

Een paar jaar geleden hebben wij van de gemeente Amsterdam het verzoek gekregen om de nog steeds aanwezig NDSM tekeningenarchieven over te nemen. Deze archieven lagen onder de hellingen die vanwege renovatie (het zijn Rijksmonumenten) worden ontruimd en hersteld.

Het betreft bouwtekeningen van de schepen, kranen, hellingen, dokken, werkplaatsen en loodsen. Calques, blauwdrukken, lichtdrukken enz. te vinden in kokers en archiefdozen. Dit wordt door ons koker na koker en doos na doos uitgepakt, stofvrij gemaakt, hersteld, gedocumenteerd en opnieuw verpakt en naar onze archiefruimte overgebracht.

Op de naast gelegen werf van Damen, op de locatie waar eerder de NDM en daarna de werf West van de NDSM waren gevestigd is ons deze archiefruimte beschikbaar gesteld.


Veel materiaal is verdwenen. De verhuizing naar Amsterdam Noord, ruimen wat niet meer actueel was, een al dan niet opzettelijke brand in de tweede wereldoorlog zijn hier debet aan. Na het opheffen van de NDSM in 1979 hebben ook het scheepvaartmuseum en het gemeentearchief nog wat willekeuring graaiwerk gedaan en vervolgens hebben krakers zich er aan verwarmd door het verbranden van veel tekeningen. Hoewel we nooit zullen weten wat verdwenen is, is het resterende deel nog steeds kolossaal.”

Even een kijkje in 1979 nemen, of zelfs iets eerder: Vanaf eind december 1978 zijn grote delen van West-Europa in de ban van extreme kou en sneeuwval. Delen in het noordoosten van Nederland en in het noorden van Duitsland zijn dagenlang geïsoleerd vanwege metershoge sneeuwduinen. Na de eerste januariweek neemt de ergste kou af, maar vanwege ijzel en sneeuw was er nog lang sprake zijn van maatschappij-ontwrichtende weersomstandigheden. Op 16 januari van 1979 vlucht de Shah van Iran met zijn familie naar Egypte. Iran wordt een islamitische republiek, geleid door Ayatollah Khomeini. Op 29 januari 1979 vermoordt Brenda Ann Spencer Burton Wragg en opvoedingshoofd Mike Suchar tijdens een schietpartij bij de Grover Cleveland Elementary School in San Diego. Na het 6 uur durende gevecht vraagt men haar waarom ze het gedaan heeft, ze antwoordt: "I don't like mondays" (Ik hou niet van maandagen).

Maar nu weer even terug naar het relaas van R.v.S.: “Onlangs vonden wij een koker met daarin een paar rolletjes met calques, ruim driehonderd velletjes van diverse afmetingen. Het betrof tot onze verrassing materiaal van het Wilhelmina-dok. Dit dok is in 1898 door de NSM voor de Amsterdamsche Droogdok Maatschappij (ADM) gebouwd.

1898: Op 6 januari 1898 wordt de eerste voetbalwedstrijd in Italië tussen Internazionale Torino en Genoa 1893, Internazionale won met 1-0 voor 208 toeschouwers. Émile Zola schrijft J'accuse over de Dreyfus-affaire. Op 15 februari vliegt in de haven van Havana het Ammerikaanse 'Maine' de lucht in als het met Amerikaanse staatsburgers het onrustige Cuba wil verlaten. Er vallen meer dan 260 doden. Op 26 maart publiceert Ferdinand Domela Nieuwenhuis "Een woord van afscheid" aan de lezers van Recht voor Allen. Hij heeft zich bekeerd tot het anarchisme en begint een nieuw tijdschrift: De Vrije Socialist. Op 27 maart eist President McKinley van Amerika in een ultimatum van de Spaanse regering de afkondiging van een bestand op Cuba en sluiting van de concentratiekampen. Op 16 april 1898 verklaren de Verenigde Staten aan Spanje de oorlog. Amerika zal Cuba en de Filipijnen veroveren. Op 18 april wordt in België de gelijkheidswet goedgekeurd, deze maakt het Nederlands gelijk aan het Frans, maar enkel in Vlaanderen.

"Door de NSM is vervolgens een aantal droogdokken gebouwd. De dokken werden gebouwd op een voormalig baggerdepot aan het Buiten IJ, dus buiten de Oranjesluizen. Dit was noodzakelijk omdat deze dokken niet door de sluis konden en nu rechtstreeks via de Zuiderzee naar hun bestemming werden versleept waaronder Rotterdam, Curaçao en Soerabaja. “

1877: De Amsterdamse Droogdok Maatschappij opgericht. De Amsterdamsche Droogdok Maatschappij NV (ADM) was een scheepswerf die tussen 1877 en 1985 in Amsterdam actief was op het gebied van scheepsreparatie, omvangrijke scheepsverbouwingen en machinebouw. Tussen 1950 en 1965 hield het bedrijf zich ook bezig met nieuwbouw van schepen. Sinds 1997 wordt het terrein bewoond door een groep van 130 creatievelingen en is het een modern kunstenaarsdorp.

"De ADM werd opgericht op 4 september 1877 op initiatief van de Stoomvaart Maatschappij Nederland, onder meer door George August Tindal. Het bedrijf werd gevestigd op een in 1878 aangekocht terrein aan de noordzijde van het IJ, waar een jaar later het eerste droogdok werd afgemeerd. In 1884 werden het terrein en een droogdok van een nabijgelegen werf aangekocht. Het bedrijf richtte zich geheel op het onderhouden, herstellen, verbouwen en verlengen van schepen."

"De opening van de Middensluis in IJmuiden in 1896 betekende dat Amsterdam grotere schepen kon ontvangen en voor de ADM de bestelling van een nieuw en groter droogdok. De toename van de scheepstonnages in de loop der jaren wordt fraai geïllustreerd door de toenemende grootte van de door de ADM achtereenvolgens in gebruik genomen droogdokken (jaar van ingebruikname en hefvermogen tussen haakjes):
Koninginnedok [Dok 2] (1879, 4000 ton)
Koningsdok [Dok 1] (1884, 3000 ton, door aankoop)
Wilhelminadok [Dok 3] (1899, 7500 ton)
Julianadok [Dok 4] (1911, 12.000 ton, 1912 verlengd tot 16.500 ton, 1938 verkocht)
Hendrikdok [Dok 5, vanaf 1938 Dok 4] (1924, 25.000 ton)

Op 22 september 1944 werd het Hendrikdok, met daarin het Italiaanse schip XXIV Maggio, door een Duits Sprengkommando tot zinken gebracht. Het werd na de bevrijding gelicht, in eigen beheer hersteld en in 1950 weer in gebruik genomen.

Vanaf 1950 heeft de ADM ook vijftien jaar lang nieuwe schepen gebouwd. Omdat het bedrijf niet over scheepshellingen beschikte, gebeurde dit door de bouw van geprefabriceerde secties die in Dok 2 werden geassembleerd. De tewaterlating vond dan ook plaats door middel van een 'uitdokking': het vol laten lopen van het droogdok en uitvaren van het schip. In 1965 stopte de ADM met de nieuwbouw en richtte zich geheel op haar specialiteit: scheepsreparatie.

Omdat de werf in Amsterdam-Noord onvoldoende uitbreidingsmogelijkheden had, kocht de ADM in 1960 een terrein in het westelijk havengebied waar een tweede vestiging werd gebouwd. Op het terrein van 42 hectare verrezen een grote loods en een kantoorpand; aan het water werd een pier aangelegd. Voor deze nieuwe vestiging, de 'Werf Westhaven', werd in 1965 in eigen beheer een nieuw dok gebouwd, Dok 5. De oude vestiging in Noord werd de 'Werf Noord'.

De afdeling machinebouw nam lange tijd helft van de totale bezetting van de werf voor zijn rekening. Tot en met de Tweede Wereldoorlog werden alleen reparaties uitgevoerd, daarna ook nieuwbouw. Men bouwde stoomketels, stoommachines, dieselmotoren en gasgeneratoren, deels in licentie van bekende fabrikanten. De machinefabriek van de ADM hield zich ook bezig met de uiterst ingewikkelde constructie van sneldrukpersen voor drukkerijen.

Door de economische teruggang moest de ADM in 1978 het bedrijf sluiten en werd gedwongen te fuseren met de Nederlandsche Dok en Scheepsbouw Maatschappij NV (NDSM). De reparatiewerkzaamheden van beide bedrijven werden ondergebracht in een nieuwe Amsterdamse Droogdok Maatschappij BV, de nieuwbouw in de Nederlandse Scheepsbouw Maatschappij BV (NSM). Ook deze combinatie was geen lang leven meer beschoren en in 1985 werd de ADM/NSM failliet verklaard.

Het terrein van de 'Werf Noord' werd bestemd voor woningbouw. De 'Werf Westhaven' werd in 1987 gekraakt, in 1992 ontruimd, in 1997 verkocht aan de omstreden vastgoedspeculant "bulldozer" Bertus Lüske en opnieuw gekraakt. Lüske is in 2003 voor de ogen van zijn vrouw en kinderen met een machinegeweer geliquideerd."


“De ADM, dus opgericht in 1877, lag echter aan het IJ recht tegenover het Centraal Station dus het Wilhelmina-dok moest aan het IJ worden gebouwd. Meer naar het westen lag, eveneens aan het IJ, de werf van de gebroeders von/van Lindern. Hoewel de digitale bronnen zeer summier zijn vinden we via een website met een overzicht van archieven wel informatie over de Nederlandsche Maatschappij voor Scheepsbouw en Dokken in relatie tot de gebroeders van Lindern. Verder dan dit komen wij niet. Wij vermoeden nu dat door hen, naast de Zuid-Hollandse activiteiten, in Amsterdam Noord de Nederlandsche Droogdok Maatschappij (niet te verwarren met de latere Nederlandsche Dok Maatschappij) is opgericht.  Aan de westzijde van deze werf lag een droogdok, het Koningsdok, dat was berekend op het dragen van twee schepen.”

1884: Op 29 juli 1884 wordt Koningin Emma benoemd tot regentes voor prinses Wilhelmina in geval koning Willem III zou overlijden. Op 2 augustus wordt Ham Nghi keizer van Vietnam. Op 10 augustus richt het Friese Statenlid Age Buma zich per brief tot zijn Overijsselse collega Pieter van Diggelen. Doel is om door deskundig onderzoek een inpolderingsplan voor de Zuiderzee en de Wadden te ontwikkelen. Dit contact leidt tot de oprichting van de Zuiderzeevereniging. Op 19 augustus worden in Amsterdam de eerste Nederlandse zwemwedstrijden voor vrouwen gehouden.

“Hierin, in het bovengenoemde Koningsdok, zijn in 1884 twee onder zeil varende schepen gebouwd (de barken F.H. von Lindern, zie foto hieronder en Gezusters van Haaften). Na liquidatie is de werf inclusief opstallen en het droogdok overgenomen door de ADM.  Hiermee had de ADM tijdelijk de beschikking over twee werfterreinen en twee drijvende dokken, het overgenomen Koningsdok (bij de ADM dok 1 genoemd) én het eigen en iets jongere Koninginnedok (dok 2).”



Maar we moeten toch nog even terug naar 1898: “De ADM heeft in 1898, toen de NSM nog gevestigd was aan de oude werflocatie aan de stadskant, opdracht gegeven om een nieuw dok te bouwen. Dit werd het Wilhelmina-dok (dok 3). Niet duidelijk was waar dit dok gebouwd was. Nu is vanwege een enkele foto en daarop volgend onderzoek, hierover duidelijkheid ontstaan. Het Wilhelmina-dok is door de NSM voor de ADM gebouwd op de voormalige werf van van Lindern. Tot zover deze uitleg.”

“Het probleem is nu dat er verder geen enkele informatie te vinden is over de werf toen deze nog in bezit van van Lindern was. Het zoeken op het internet levert niets op. Een lijvig boekwerk over de geschiedenis van de Amsterdamse haven met als titel “De haven van Amsterdam – zeven eeuwen ontwikkeling” geeft ook geen informatie.”

1977: Op 2 februari miet de Drentse amateurarcheoloog Tjerk Vermaning moet voor de rechtbank in Assen verschijnen omdat de authenticiteit van Vermanings vondsten in twijfel wordt getrokken. Op 6 februari worden drie missionarissen en vier nonnen worden vermoord in de Rhodesische missiepost Moesami door guerrillastrijders. Op 16 februari wordt de aartsbisschop Janani Luwum van Oeganda, voorvechter van de burgerrechten wordt vermoord door leden van het regime van president Idi Amin. Op 18 februari keert de Arnhemse hulpverlener Harm Dost keert terug uit Duitsland, na een gevangenschap van bijna anderhalf jaar. Dost was in Kleef veroordeeld omdat hij aan een Duitse verslaafde softdrugs had verkocht, als onderdeel van diens therapie.

R.v.S. vervolgt: “In een jubileumboekje van de ADM uit 1977 wordt kort naar de van Lindern werf verwezen. Het is net alsof de werf van van Lindern nooit bestaan heeft.

Er zijn wel foto’s gemaakt tijdens de bouw van het Wilhelmina-dok en de tewaterlating daarvan maar dat was in de tijd toen de locatie al door de ADM als nevenwerf werd gebruikt. Wat wij zoeken zijn afbeeldingen van de van Lindern-werf toen zij nog eigenaar waren. Wie u ons aan meer informatie helpen? Op de Amsterdamse van Lindern locatie is nu trouwens het filmmuseum Eye te vinden.”



Tot zover het relaas van de heer R.v.S en zijn vraag, maar nu nog even nog terug naar de NDSM, gewoon omdat het zo interessant is: De Nederlandsche Dok en Scheepsbouw Maatschappij (NDSM), eerder Nederlandsche Scheepsbouw Maatschappij, was een scheepswerf voor scheepsnieuwbouw, scheepsreparatie en machinebouw in Amsterdam die heeft bestaan tussen 1894 en 1979.

De Nederlandsche Scheepsbouw Maatschappij werd op 25 augustus 1894 opgericht door het vermogende Kamerlid Jacob Theodoor Cremer, oud-directeur van de Deli Maatschappij. Hij was het jaar ervoor benaderd door de werklieden op het Amsterdamse eiland Oostenburg, die na het teloorgaan van de scheepswerf van Paul van Vlissingen in 1891 werkloos waren. Hij nam die werf aan de Conradstraat over zonder de fabriek van stoommachines, die eigendom werd van Werkspoor.

Cremer haalde de eigenaar van de werf Het Kromhout over om de NSM te gaan leiden. Deze Daniël Goedkoop had al een ruime ervaring in de scheepsbouw en zou de werf 25 jaar besturen.

De werkplaats van Het Kromhout brandde af en op die plaats werd een moderne machinefabriek gebouwd. De Vulcanus werd in 1910 de eerste tanker ter wereld, die werd aangedreven door dieselmotoren, gebouwd op de NSM werf op Oostenburg. Naarmate de schepen groter werden, ontstonden er ruimteproblemen in het Amsterdamse Oosterdok. Bij het gereedkomen van de Rembrandt moest het waterpeil zo worden verhoogd dat de kelders op het Rokin onder water stonden. De situatie was onhoudbaar en in 1919 werd besloten tot de bouw van een nieuwe werf aan de overkant van het IJ.

Aan de Cornelis Douwesweg in Amsterdam-Noord groeide de NSM uit tot de grootste scheepswerf ter wereld in 1937. Bekende schepen uit die tijd waren de Jagersfontein en de Tricolor, die voor de Holland-Australië Lijn voer en in 1933 de 'woolrace' Australië – Duinkerken won.

Paradepaardjes waren de luxe passagiersschepen Oranje, Johan van Oldenbarnevelt en Marnix van St. Aldegonde. De Oranje werd op 8 september 1938 gedoopt door Koningin Wilhelmina. Het schip maakte proeftochten in juni 1939 waarbij het een topsnelheid van 26 knopen (48 km/h) haalde. Hiermee was het het snelste passagiersschip van haar tijd. Van 1941 tot 1945 deed het dienst als Australisch hospitaalschip.

In 1944 werd door het personeel van de toenmalige Nederlandsche Scheepsbouw Maatschappij een gedenkzuil aangeboden met een afbeelding van de eerste directeur, Daniël Goedkoop, gemaakt door Carel Kneulman ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan. Na de sluiting van de NDSM in 1984 is de zuil verplaatst naar Tuindorp Oostzaan maar op verzoek van oud werknemers is hij op 9 september 2011 weer teruggezet op het terrein van de vroegere NDSM.

De Nederlandsche Dok Maatschappij was een scheepsreparatiewerf, die in 1920 werd gesticht door enkele Amsterdamse rederijen. Deze hadden behoefte aan concurrentie voor de Amsterdamsche Droogdok Maatschappij. Evenals deze werd de NDM gevestigd aan de noordkant van het IJ. De scheepshelling van de NSM kwam daarnaast te liggen.

Op 27 februari 1946 besloten de aandeelhouders van de 'NV Nederlandsche Scheepsbouw Maatschappij' (NSM) en de 'Nederlandsche Dok Maatschappij NV' (NDM) tot een fusie. In april 1946 werd de nieuwe werf opgericht onder de naam 'Nederlandsche Dok en Scheepsbouw Maatschappij VoF' (NDSM).

Het bedrijf nam bijna twee kilometer oever aan de noordzijde van het IJ in beslag op circa negentig hectare grond in Amsterdam-Noord. Ondanks de fusie bleven de afdelingen scheepsnieuwbouw (terrein 'Oost', voorheen NSM) en scheepsreparatie (terrein 'West', voorheen NDM) volledig zelfstandige bedrijfsonderdelen. In 1955 werd de reparatiesector uitgebreid met een droogdok op het terrein 'West' en in 1961 met een insteekhaven.

In de nieuwbouw legde de NDSM zich vooral toe op vrachtschepen en tankers. Eén van de grootste opdrachtgevers was Shell Tankers, waarvoor in 1958 de 'Vasum' (20.685 brt) als grootste in Nederland gebouwde tanker werd opgeleverd, wat in 1967 werd herhaald met de 'Neverita' (57.906 brt). Maar ook de Koninklijke Marine was een belangrijke klant voor de NDSM. In de reparatiesector werd de NDSM bekend door complexe aanpassingen, zoals in 1960 met de ombouw en verlenging van twee tankers tot bulkcarriers. De afdeling machinebouw leverde complete machinekamers af en had licenties voor de bouw van motoren van diverse bedrijven, waaronder Stork. Daarnaast werden onderdelen voor sluizen en raffinaderijen gemaakt en in de jaren zestig leverde men zelfs autowasstraten en radiatoren.

In september 1968 was de NDSM gedwongen te fuseren met Verolme Verenigde Scheepswerven NV (VVSW) te Rotterdam. Het bedrijf in Amsterdam werd voortaan bestuurd vanuit Rotterdam. De VVSW (met daarin de NDSM) fuseerde op 1 januari 1971 met Rijn-Schelde Machinefabrieken en Scheepswerven NV (RSMS) (kortweg 'Rijn-Schelde Combinatie') te Rotterdam tot Rijn-Schelde-Verolme Machinefabrieken en Scheepswerven NV (RSV). In de periode 1968-1978 bouwde men in Amsterdam 16 mammoettankers in twee delen, zij werden aan de wallekant bij de werf aan elkaar gelast. In de periode Rijn-Schelde-Verolme zijn er twee voorschepen in Amsterdam gebouwd, over zee naar Rotterdam gevaren, waar ze gekoppeld werden aan het achterschip dat in Rotterdam was gebouwd. Dat werden de Nedlloyd Houtman en de Nedlloyd Hoorn.

In 1978 verstrekte de overheid RSV alleen nog extra krediet als de verliesgevende onderdelen van NDSM - scheepsnieuwbouw, apparatenbouw en gieterij - gesloten zouden worden. Aldus geschiedde en op 27 september 1978 werd de scheepsnieuwbouw van de NDSM beëindigd.

In oktober 1979 werd onder de naam 'Nederlandse Scheepsbouw Maatschappij BV' (NSM) een nieuwe werf voor scheepsnieuwbouw opgericht, waar 400 ex-NDSM-ers bleven werken. De reparatiewerkzaamheden werden ondergebracht in de Amsterdamse Droogdok Maatschappij BV. Ondanks enkele winstgevende jaren bleek ook dit niet levensvatbaar. In mei 1984 werd deze tweede NSM failliet verklaard.

De vier gegraven dokken op het noordwestelijke deel van de NDSM werden in 1987 in gebruik genomen door scheepsreparatiebedrijf Shipdock Amsterdam BV (vanaf 2003 Amsterdam Ship Repair, vanaf 2005 Shipdock BV, en sinds januari 2015 Damen Shiprepair Amsterdam).

De leegstaande gebouwen op het zuidoostelijke deel van het NDSM-terrein werden na verloop van tijd gekraakt. Hieruit ontwikkelde zich één van de Amsterdamse 'broedplaatsen', betaalbare woon- en werkruimten voor kunstenaars, ambachtslieden en ondersteunende bedrijfjes. Zij verenigden zich in de Stichting Kinetisch Noord, die vanaf 2001 met subsidie van diverse instanties de nieuwe gebruiksmogelijkheden mocht proberen. In juli 2006 werden de grote scheepsloods, het buitenterrein en de hellingbanen aan de stichting overgedragen.
Een ander deel van het enorme terrein is in gebruik bij het Maritiem Kwartier Amsterdam-Noord, dat zich richt op het beheren en onderhouden van een collectie historische zeeschepen en deze voor allerlei doeleinden te exploiteren. In een monumentale timmerfabriek werd het hoofdkantoor van MTV Networks ondergebracht, na restauratie door de architect Max van Aerschot.

Sinds 2002 staan een aantal afgedankte trams op het terrein, die in gebruik zijn genomen door kunstenaars. Het betreft de GVB-drieassers 896 en 965 en de RET-gelede wagen 319 (ex-269).

In 2012 zijn er voorzieningen voor een jachthaven aangelegd. Er is daarvoor een zeshonderd meter lange golfbreker in het IJ gemaakt. In september 2012 werd hier voor het eerst de HISWA gehouden.

De grote kraan, Kraan 13, op het NDSM-terrein werd in juli 2013 gedemonteerd en op 26 juli 2013 naar een werf in Franeker overgebracht om te worden opgeknapt en verbouwd tot luxe-hotelkamers. Op 22 oktober 2013 keerde de kraan terug naar het NDSM-terrein als het Faralda NDSM Kraan Hotel, bestaande uit drie hotelsuites en een televisiestudio.

En mocht u daar een keer logeren, realiseert u zich dan wel dat R.v.S nog steeds op zoek is naar afbeeldingen van de van Lindern-werf toen zij nog eigenaar waren. Wie van u kan hem aan meer informatie helpen? Op de Amsterdamse van Lindern locatie is nu dus trouwens het filmmuseum Eye te vinden, en daar bevindt u zich dus, zoals al gezegd, op voormalige Alblasserdamse grond……...”

Met dank aan de heer R.v.S. (volledige naam bekend bij auteur).
Zie ook: NDSM is op zoek naar informatie over Amsterdamse Scheepswerf van gebr. von Lindern.

Hartelijk dank aan alle makers van de originele afbeeldingen.

Bronnen: RTV Rijnmond en het verdere internet.
Fotos en afbeeldingen zijn bewerkt met een fotoprogramma.

Hieronder een korte video over het HDSM-terrein in Amsterdam.

Gerelateerde wijken:
Gerelateerde straten:
Dam

Over de columnist

Hennie van der Zouw

Hennie van der Zouw, oud leerkracht uit het basisonderwijs en inmiddels 'pensionado,' is geboren in Bolnes in de gemeente Ridderkerk en sinds 1995 inwoner van Alblasserdam. Hennie is getrouwd en vader van een zoon. Hij is geinteresseerd in computers, I.C.T., stripverhalen, sport en geschiedenis.

Hennie heeft in de laatste dertig jaar een aantal artikelen gepubliceerd in het Stripschrift, een blad met achtergrondverhalen over strips en het beeldverhaal in het algemeen.

Hennie is ook de webmaster van de websites van H.V. Anderz.


Hennie heeft, onder pseudoniem een aantal sportboeken en de eerste twee delen van een roman-cyclus geschreven en in eigen beheer gepubliceerd bij Brave New Books. De boeken over wielrennen, voetbal en schaatsen weerspiegelen Hennie 's interesse in sport. 

Er zijn onder zijn eigen naam ook drie bundels van zijn op alblasserdam.net gepubliceerde columns verschenen en ook heeft hij een tweedelige biografie over zijn vader geschreven. Heel trots is Hennie ook op het boek over Hein, de broer van zijn vader, waar hij naar vernoemd is. Inmiddels is Hennie ook begonnen aan een boek over zijn moeder.

In 2021 is de derde bundel van de columns verschenen. Columns, altijd verankert in de geschiedenis, die proberen om Alblasserdam in het grotere verband van de wereldgeschiedenis en de tijd te laten zien......


En begin van het jaar 2023 verscheen het vierde deel van de verzamelde columns van Hennie van der Zouw op Alblasserdam.net


Jan Willem Boersma uit Mijdrecht sinds vorig jaar in een illuster rijtje Alblasserdamse Burgemeesters
03 feb
Jan Willem Boersma uit Mijdrecht sinds vorig jaar in een illuster rijtje Alblasserdamse Burgemeesters
Alblasserdammer Joop Aret, van waterklerk tot hobby-fotograaf
06 dec
Alblasserdammer Joop Aret, van waterklerk tot hobby-fotograaf
Een Interview met H.V. Anderz? Maar dat is toch zeker wel een Alblasserdammer? Of niet?
07 okt
Een Interview met H.V. Anderz? Maar dat is toch zeker wel een Alblasserdammer? Of niet?
Alblasserdam zit ook onder het P.F.A.S.. 'Dark Waters' ook in Alblasserdam
25 aug
Alblasserdam zit ook onder het P.F.A.S.. 'Dark Waters' ook in Alblasserdam
Na 80 columns wordt het tijd om toch maar eens een Alblasserdammer voor te stellen
01 jun
Na 80 columns wordt het tijd om toch maar eens een Alblasserdammer voor te stellen
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.