Na 80 columns wordt het tijd om toch maar eens een Alblasserdammer voor te stellen
Tja...., na bijna 28 jaar inwoner van Alblasserdam te zijn en in de laatste 12 a 13 jaar daarvan auteur van zo'n 80 columns over de geschiedenis van iets wat met Alblasserdam te maken heeft, wordt het toch wel tijd dat ik me eens ga voorstellen.
Nou ja, daar gaat ie dan.
Mijn naam kennen jullie natuurlijk al, want die staat bij al die 80 columns die op Alblasserdam.net gepubliceerd zijn.
Ik ben in het dorpje Bolnes, aan de overkant dus, in 1954 geboren. Mijn vader, Adriaan van der Zouw, afkomstig uit het plaatsje Barwoutswaarder, wat ten oosten van Woerden gesitueerd is of was moet je nu eigenlijk zeggen, werkte in die tijd van mijn geboorte op de Scheepswerf van Boele in Bolnes.
Mijn moeder, Corrie Moog, een rasechte Bolnessenaarse, is geboren in het groepje huisjes onder aan de dijk tussen het oude Bolnes en de Donkselaan, wat zelfs in mijn jeugd in de vijftiger- en zestiger jaren nog de Gribus werd genoemd.
Mijn vader werkte voor zijn huwelijk op de Rijnvaart en toen het schip waar hij op voer, eind veertiger jaren voor reparatie bij Boele Bolnes lag, moet hij mijn moeder ontmoet hebben, en zo is het gekomen!
Ze trouwden en kregen een nieuwe woning in de Generaal Smutsstraat in Bolnes. Maar die woningen waren nog niet helemaal klaar toen de Watersnoodramp over zuidoost Nederland trok. Het dak van de woning, die voor mijn ouders bestemd was, werd door de storm gedeeltelijk opgelicht en nat aan de binnenkant. Zolang we daar als gezin woonden, kwamen die plekken terug door de nieuw aangebrachte witkalk heen, tot mijn ouders er plafondplaten tegen aan bevestigden....
Ik werd geboren en een jaar of vijf later werd het gezin verblijd met nog een kind, nu een dochter.
Na mijn studie kreeg ik werk als onderwijzer aan een basisschool in Bolnes. De geschiedenis daarover is een heel verhaal, dat is misschien beter om een andere keer te vertellen.
Nadat ik mijn vrouw ontmoette, verhuisde ik naar Alblasserdam waar wij als gezin, we hebben een zoon, nu dus al sinds 1995 wonen.
Na mijn werk als onderwijzer, waarin naast het vak geschiedenis, het vertellen van verhalen mijn passie was, ben ik begonnen met schrijven. Eerst de verzamelde columns voor Alblasserdam.net en daarna met het schrijven van 'echte boeken'.
 |  |  |
De omslagen van de Terugblik-boeken zijn expres ook op elkaar afgestemd, qua kleurstelling en onderwerp. Over het middelste boek kan ik nog opmerken dat de personen op de omslag familieleden zijn tijdens een heerlijke wandeling bij ons in de buurt.
Deel vier is nog in ontwikkeling. Nee, het is inmiddels klaar, en hieronder is de omslag.
En ja, ik voel met toch na al die jaren wel degelijk een Alblasserdammer al ben ik hier niet geboren.
Mijn vader, Adriaan was geen prater, geen verteller, maar hij heeft in zijn leven dingen meegemaakt waar hij trots op was en op de sporadische momenten dat hij, vooral op verjaardagen, wel over vroeger sprak, kwamen soms de verhalen....
Zo had ik een beeld van mijn vaders leven in de jaren voor mijn geboorte, een beeld wat ik graag vast wilde leggen, en in de jaren dat ik met de columns over Alblasserdam bezig was, broeide er iets. Ik moest de dingen die ik van mijn vader wist op gaan schrijven.....
En zo ontstond een toch wel dikke tweedelige boekenreeks over het leven van mijn vader Adriaan van der Zouw met de titel: Adriaan van der Zouw: 'Hij had zijn hart verpand aan het water.' Deel I geeft het leven van mijn vader weer vanaf zijn geboorte tot aan 1970, en deel twee vertelt over zijn verdere leven vanaf het jaar 1970. In deze tweedelige biografie heb ik ook veel van wat ik van onze stamboom weet, kunnen verwerken.
 |  |
Terwijl ik deel 1 van de hier bovenstaande biografie over mijn vader aan het schrijven was, groeide er nog iets in mijn gedachten. Ik ben namelijk vernoemd naar een oom van mijn vader, die al op jonge leeftijd overleden was. Het verhaal van zijn overlijden kende ik, maar inmiddels had ik veel meer gegevens over hem, dan alleen de wetenschap dat hij op 21-jarige leeftijd in de haven van Rotterdam was overleden.
Omdat ik naar deze broer van mijn vader vernoemd was, heb ik ooit, toen mijn grootouders overleden waren, de bijbel van mijn oom gekregen en daarin had mijn oma een schat van plaatjes, knipsels en zelfs eigen schrijfsels en tekeningen van mijn oom Hendrik, die zich blijkbaar zelf Hein noemde, verzameld.
Mede door al deze gegevens groeide het verhaal van mijn oom steeds verder, tot ik zover was om het ook te gaan opschrijven. Het schrijven van het boek 'Hein,' deed ik tussen de twee delen van de biografie over mijn vader in.
Verder heb ik onder mijn eigen naam geen boeken uitgegeven, nog geen boeken uitgegeven moet ik eigenlijk zeggen, want er zijn er nog twee die zitten te broeden......
Als ik een biografie over mijn vader schrijf, dan kan er maar een ding volgen, namelijk een biografie over mijn moeder!. Die is inmiddels ook in ontwikkeling.....
Ook in onze stamboom zitten bijzondere mensen en gebeurtenissen, zo is er het verhaal van een Leids familielid uit de laatste decennia van de achttiende eeuw, die in de gevangenis terecht kwam vanwege de moord op haar pasgeboren baby. Ook daar heb ik al een heleboel gegevens over verzameld, en ooit, ooit komt daar ook een boekje van mij over.....
-
Nog even een lijstje van mijn boeken in chronologische volgorde:
30-11-2014: Terugblik op Alblasserdam - Deel I
25-11-2016: Terugblik op Alblasserdam - Deel II
11-04-2020: Adriaan van der Zouw 'Hij had zijn hart verpand aan het water' - Deel I
16-01-2021: Hein - Mijn veel te jong overleden Oom: Hein van der Zouw (1916-1936)
10-02-2021: Adriaan van der Zouw 'Hij had zijn hart verpand aan het water' - Deel II
27-07-2021: Terugblik op Alblasserdam - Deel III
25-07-2023: Terugblik op Alblasserdam - Deel IV
Vriendelijke groet van uw columnist
....en dit was dan column 80.
N.B. Hoe lang ik er nog aan ga werken of moet werken weet ik niet, maar er staan dus nog twee boekjes op mijn programma. Allereerst een boek over mijn moeder Cornelia van der Zouw - Moog, en als tweede een boek over een zwarte pagina uit onze familie geschiedenis, een boek over een zekere Clasina van der Zouw.
